Pokój I

Pokój dużej wielkości, dosyc przestronny w kolorach czerni i bieli. Na przeciw wielkich białych drzwi znajduje się wielkie łóżko na dwie osoby, ma cholernie miękki materac a poszewka kołdry ma kolor czarny, poduszki są równie miękkie jak materacyk. Po obojga stronach łóżka stoją dwie białe nocne szafeczki z czarnymi akcentami. Poduchy na łóżku mają poszewkę koloru fioletowego. Panele na podłodze są z dębu. Po lewej stronie pokoju znajduje się ogromne okno przez, które przedostają się promienie słoneczne, które padają na dużą białą szafę tuż przy drzwiach łazienki. A to wielkie okno można zasłonic równie wielką czarną zasłoną, wtedy nikt nie zobaczy co się dzieje w pokoju. Podłoga w łazience jest kafelkowana, a kafelki mają kolor biały, zaś kafelki na ścianach mają kolor czarno-biały. Znajduje się w niej wielka wanna i prysznic na dwie osoby. Nieopodal wanny znajduje się biała umywalka a nad nią znajduję się lustro, chociaż nieco pod nią jest mała półeczka, na której są kubki na szczoteczki.
~Lucas
~One X

Od śmierci Jego rodziców chłopak tułał się po ulicy, poszukując jakiegoś miejsca zamieszkania.
Czasem mieszkał u znajomych, czasem w jakiś pieprzonych ruderach z których go poganiano po niedługim czasie.
Kiedy otrzymał propozycję zamieszkania w akademiku, z grymasem zgodził się na wprowadzkę.
[...] Dotarł pod wskazany adres.
Najzwyczajniej w świecie z kopa otworzył uchylone drzwi od swojego pokoju.
Ku zdziwieniu chłopaka nie miał mieszkać tutaj sam. Co się dziwić w końcu to akademik.
- Pfff, cześć. Podobno mam tu mieszkać.- Pomruknął z chłodem, rzucając starą reklamówkę na podłogę.
Od razu pognał do kuchni przebuszować lodówkę.

Byłem we własnym świecie słuchając ulubionego utworu  Hells Bells -AC/DC  i zmywając z siebie krew demona pod prysznicem. Sam się prosił, ja tylko odegrałem rolę dobrego gliny. Z błogim uśmiechem wyszedłem z kabiny i naciągnąłem na siebie świeże ciuchy, stare wrzucając do pralki. Albo usłyszałem czyjś głos, albo znów mam schizy- pomyślałem i wszedłem do pokoju z niezadowoleniem zerknąłem na jakiś tobołek na ziemi.
-No bez jaj~-westchnąłem, a jednak nici z mojego spokoju, byle by tylko nie był to żaden demon. Zasłoniłem okno i walnąłem się na łóżko z pomrukiem zadowolenia.
-Kiedy ja ostatnio spałem w takich luksusach~- Nóż włożyłem pod poduszkę, jeżdżąc kciukiem po rękojeści. Nikt normalny nie mógł by spać spokojnie po tym co widuję na co dzień. Teraz... chyba należy mi się chwila odpoczynku, potem zajmę się sprawdzaniem terenu.

Wyciągnąłem z lodówki pierwszą lepszą kiełbasę i karton mleka.
Byłem cholernie głodny, bo przecież od kilku dni nic w gębie nie miałem.
- No wreszcie jakieś żarło.- Pomruknąłem od razu zabierając się do jedzenia.
Nie chciało mi się jakoś poznawać nowego współlokatora, bo i tak zabawić nie chciałem tutaj długo.

Po jakimś czasie udało mi się nawet zasnąć, ale jak zwykle po godzinie obudził mnie silny ból głowy. Który zniknął w chwili, gdy otworzyłem oczy. To u mnie dość częste zjawisko, a mimo to nadal do tego nie przywykłem. Krzywiąc się podniosłem się do siadu, w między czasie schowałem nóż do pochwy na kostce. Dopiero teraz moje spojrzenie natrafiło na wysokiego mężczyznę.
-Yo~ Jak na ciebie wołają?-zapytałem przeciągając się leniwie. Wypadałoby chociaż poznać jego imię, a bądź co bądź nie był demonem czy innym pierunem, więc mogłem się nieco wyluzować.

W czasie kiedy on spał, oglądałem telewizję, a raczej skakałem bezsensu po kanałach.
- Rany boskie, gówno nie telewizja.- Warknąłem bezradnie.
Po pewnym czasie do moich uszu dobiegł głos współlokatora. No, śpioch wreszcie się obudził, a to oznaczało, że bedzie truł mi dupę.
- Mówią na mnie One X i tyle powinn Ci wystarczyć.- Odpowiedziałem i uśmiechnąłem się sztucznie bez wyrażenia jakichkolwiek emocji.

Wciąż z deka zamulony podrapałem się w potylicę ogarniając pokój wzrokiem, który znów wrócił na bruneta. Milutki, nie ma co~
-Lucas. Nie wysilaj się już kotek.-mruknąłem widząc jego sztuczny uśmiech. Już wiele takich widziałem i ten nie robił na mnie wrażenia. Jeszcze się biedak zmarszczek nabawi i co ja pocznę mieszkając z brzydalem? -Nie zawracam szanownej dupencji~ -ziewnąłem ponownie zwlekając się z wyra i poszedłem do łazienki. Trza się jakoś obudzić.Obmyłem twarz zimną wodą i wróciłem do pokoju wycierając się ręcznikiem. -A propos, pornole masz na 49 kanale~-posłałem mu firmowy uśmieszek. No co~ Skurczybyk też człowiek to niech pocieszy trochę michę. Wyciągnąłem torbę spod łóżka i wrzuciłem do niej rewolwer, który miałem przy pasie. Jakoś zagrożenia nie widzę, to w końcu tylko człowiek.

Niby byłem tylko człowiekiem, ale swoje pazury posiadałem w końcu.
Kiedy chłopak wspomniał o kanale z pornolami, spojrzałem na Niego krzywo i oczywiście nie pohamowałem się od komentarza.
- Pornole wolę przeżyć w prawdziwym życiu.- Odburknąłem.
Wyłączyłem to pieprzone pudło i wstając, podszedłem do swojej reklamówki, by wypakować wszystkie graty jakie dorobiłem się w swoim nędznym żywocie.
Między innymi było to trochę ubrań i pamiętnik, przepraszam notes! Ha, nigdy bym otwarcie nie przyznał, że prowadzę pamiętnik.
Lubiłem zapisywać zdarzenia, myśli i czasem nawet swoje zachcianki seksualne, jakie planowałem spełnić. No co? Też chcę coś wreszcie od życia.
Nie zwracając większej uwagi na współlokatora, rzuciłem do jednej z wolnych szafek reklamówkę i westchnąłem ciężko.
Nuda, nuda i jeszcze raz nuda. Nie miałem kompletnie na nic ochoty. Byłem w cholerę zmęczony całym dniem, ale kurna. Szkoda marnować dnia.
Strzeliłem sobie siarczystego policzka na rozbudzenie i jednak skusiłem się na obejrzenie tych gównianych tanich pornoli. Bleh, chociaż trochę pośmieję się z tych debili, którzy tak sztucznie grają.

Spędziłem z gościem ledwo półgodziny, ok nawet nie pół. Ale to mi nie przeszkadza w myśleniu, że jest trochę dziwny. Tak, masz farta Lulu.
-No proszę pan zdobywca~ -zakpiłem pod nosem z nie małym uśmieszkiem, obserwując go przez pewien czas. W przeciwieństwie do niego nie zamierzałem się tu zbytnio zadamawiać. Już nie raz dostałem nauczkę, a nie jedna istota wiele by dała za moje życie. Sława bywa okrutną kochanką~ Wyciągnąłem z pojemnej torby energetycznego drinka i zasiadłem ponownie na wyrze, otwierając puszkę. Mogłem się powstrzymać i grać poważnego, ale zwyczajnie nie mogłem odmówić sobie gardłowego chichotu w chwili, w której zerknąłem na ekran telewizora. Dzisiejsi producenci pornoli nie przestają mnie zaskakiwać.-Królewna Śnieżka i siedmiu krasnoludków~ Mój ulubiony.-parsknąłem rozbawiony i upiłem porządnego łyka napoju. Koniec nieróbstwa. Złapałem za swój szkicownik i ołówek, dokańczając szkic dementora. Ciekawe jaka była by reakcja J.K Rowling, gdyby wiedziała, że te stwory istnieją dzięki niej. Kolejny przykład ludzkiej durnoty, która prowadzi do zagłady. Wystarczyło dodać cienie i gotowe. A że bardzo się nudziłem, za kolejnego modela obrałem sobie współlokatorka. Ta wspaniały obraz. Mroczny Pan X oglądający pornole rodem z Disneya.

W milczeniu spoglądałem na ekran telewizora, nie bardzo będąc zainteresowanym tą płytką akcją. Co jakiś czas w głowie komentowałem każdy ruch aktorów, co nieco poprawiałem, a wręcz tworzyłem własne wizje.
Należałem do chłopaków, którzy lubią ostrą zabawę. Nienawidziłem tej monotonnej delikatności i tradycji.
Wywaliłem obie nogi na stolik, a ręce skrzyżowałem na klatce piersiowej, wzdychając ciężko.
Ukradkiem, niby przypadkiem spoglądnąłem swoimi czerwono-krwistymi oczami na poczynania współlokatora. W ręku trzymał ołówek i jakiś szkicownik. Widać, że drzemie w nim dusza artysty.
Nawet ciekawiło mnie, co takiego w nim bazgroli, ale postanowiłem nie przeszkadzać, żeby mógł się skupić.

Zadowolony z własnego pomysłu, dodałem na koniec uroczy akt na ekranie telewizora. Chyba zaliczę to do moich najlepszych dzieł. Kto wie, może się skuszę i oprawię w ramkę. Potarłem kark, krzywiąc się nieznacznie. Niezbyt wygodna pozycja do rysowania. Oczywiście czułem na sobie co chwilę wzrok modela, lata praktyki czasem się przydają, ale są wkurzające. Lubiłem obserwować innych, ale na odwrót to już nie to samo. Mimowolnie wzdrygnąłem się lekko. Spojrzałem na bruneta, przyłapując go za którymś razem. Parsknąłem pod nosem rozbawiony, porównując stopień realności na moim szkicu. Odłożyłem szkicownik i wstałem przeciągając się leniwie. Słońce jeszcze nie zamierzało się schować, co daje parę godzin do zachodu. Nie widzi mi się siedzenie reszty wolnego czasu w zamknięciu. -Nudzi mi się. -mruknąłem do siebie zaraz dodając w stronę chłopaka. - Ej X masz ochotę się gdzieś przejść?- rzuciłem z lekkim uśmiechem. Jak odmówi to tak pójdę sam, nalegać nie będę.

Zdziwiła mnie ta propozycja, ale mi samemu się tak bardzo nudziło, że głupotą byłoby odmówić.
Najwyżej jak mi się nie spodoba, to go zostawię i polezę znowu własnymi ścieżkami.
- Mogę iść.-Odpowiedziałem bez wyrażenia jakichkolwiek emocji i wstając, wyłączyłem telewizor.

Nie powiem, że jego odpowiedź mnie nie zaskoczyła. Czyli jednak nie będę skazany na nudę.
- Wolisz jaką kawiarnię, czy może małe piwko w monopolowym i spacerek?-mruknąłem naciągając na ramiona czarną bluzę.
Bądź co bądź, ale marznąć to ja nie lubiłem. Podszedłem do drzwi otwierając je i odwróciłem się do współlokatora, czekając na jego zdanie.

Dłuższą chwilę zastanawiałem się w milczeniu, siegając po drodze do kieszeni, by znaleźć jakieś drobniaki.
Chłopak nie miał szczęścia do pieniędzy, niestety.
Udało mu się na szczęście wygrzebać kilka zaskurniaków i uspokojony spoglądnął na chłopaka.
- Chodź na piwo. Trochę rozluźnienia mi się przyda.- Pomruknąłem, podchodząc szybko do współlokatora.

-Komu w drogę temu czas.-westchnąłem i wyszedłem na korytarz, dobywając klucza z kieszeni.
Kto jak kto, ale ja dbam o swoje rzeczy. Gdy tylko brunet raczył wyjść zamknąłem za nim drzwi i wkładając dłonie do kieszeni, ruszyłem do wyjścia.

Nawet na Niego nie czekałem, tylko po prostu szedłem przez korytarz do samego wyjścia z budynku.
Kiedy tylko oboje wyszliśmy, zaczerpnąłem od razu świeżego powietrza i nie mogąc się doczekać, poszedłem z towarzyszem do monopolowego.

Wszedłem do pokoju z lkkim grymasem na twarzy.
Chyba nigdy nie czułem się tak kijowo jak teraz.
- Meh, zmęczenie powoli zaczyna ze mną wygrywać. Jeszcze trochę, a będę jak jakieś pieprzone zombie.- Pomruknąłem sam do siebie.
Współlokatora jeszcze nie było, co przyznam szczerze, że nawet mnie cieszyło.
W końcu lubiłem samotność.
Bez dłuższego tracenia czasu położyłem się na łóżko, nawet nie zdejmując butów i próbowałem czym prędzej zasnąć.